OʼZ  ЎЗ  РУ  EN

Xo‘ja tambal

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir Xo‘ja tambal bo‘lgan ekan. U shunchalik tambal ekanki, hatto uydan eshikka chiqishga ham erinar, yuz-qo‘lini yuvmas, ish qilmas, yalqovligidan o‘rnidan ham turmas ekan.
Ovqatni yer ekan-u, uxlar ekan. Oxiri shunday shishib ketibdiki, ovqat keltirib bersalar, erina-erina zo‘rg‘a yer ekan.
Kunlardan bir kun Xo‘ja tambal yotgan uyni o‘t olib ketibdi. Odamlar chelakda suv olib, yong‘inni o‘chirgani shoshibdilar. Qarasalar Xo‘ja tambal pinagini ham buzmay yotgan emish.
— Qoch, yonib ketasan, — deb qichqirishibdi odamlar. Xo‘ja tambal jim yotaveribdi.
— Hoy, senga aytyapmiz, qoch kuyasan! — deb baqirishibdi hammalari birdan.
Xo‘ja tambal qimirlagani erinibdi. Olov yon atrofini o‘ray boshlabdi. Avval etaklari, keyin o‘zi yona boshlabdi. Shundagina, u qochmoqchi bo‘libdi. Lekin endi kech ekan, o‘zining erinchoqligi, yalqovligi tufayli yonib ketibdi.

Saytimiz rivojiga hissa

Uzcard: 8600 5504 8563 9786

© 2004-2020 - Ziyo istagan qalblar uchun! Saytda taqdim etilgan elektron manbalardan faqatgina shaxsiy mutolaa maqsadida foydalanish mumkin. Tijoriy maqsadlarda foydalanish (sotish, chop etish, ko‘paytirish, tarqatish) qonunan taqiqlanadi. Saytdan materiallar olib chop etilganda manzilimiz koʻrsatilishi shart.