YODGORLIK YONIDA...

Bir ona yodgorlik poyiga cho‘kdi:    
Intizor ko‘zlari namli, armonli,
Dudoqlar titradi, qurib darmoni,
Qomatin go‘yoki zaminga to‘kdi.

Butun-bor dunyosi tosh qotdi ohday,
Yana xotiralar tinchlik bermadi.
Marmar toshning sovuq yuzi terladi, —
Unsiz faryodlari yangragan chog‘da.

Haykal — yodgorlikda uning ko‘zlari...
Faqat yodgorlikka ayondek dardi...

Otayor tarjimasi.