RUBOIYLAR

* * *

Ey, husni shaftoli guliday jonon,
Dudog‘ingning atri dardlarga darmon.
Jonon bisotida bir bog‘cha bordir,
Shaftolusin totib ko‘rsaydim bir on.

* * *

Achchiqlanma, dedi, ey yor, bu kecha,
Tingla nasihatni, dildor, bu kecha.
Ocharman qo‘ynimni senga, sabr ayla,
Qasosga shaylanma zinhor, bu kecha.

* * *

Arvotga bandani chulg‘aydi kafan,
Bu ishga shariat o‘zi yo‘l bergan.
Mening kafanim-chi, bir ruboiydir,
Bunga yo‘l beruvchi hech din bormikan?

* * *

Bir bo‘sa ber menga qand lablaringdan,
Bir emas, ikki, uch, to‘rt, beshni ber san.
Olti, yetti, sakkiz, to‘qqiz bo‘sa ber,
So‘ng esa o‘n bo‘sa lutf ayla birdan.

* * *

Seni yondirdilar, ayt-chi sham, nechun,
Yondirib, unutib ketdilar butun?
Qzing ayt, naylasin, inson o‘zi ham,
Yaralgan bo‘lsa gar yonmoqlik uchun?

* * *

Ey do‘st, muhabbatning umri tuzoqdir,
Orzum istagingdir, bu so‘zim haqdir.
Qarorimni oldi siforishlaring,
Sabr deganlari mendan uzoqdir.

* * *

Kel, ey, so‘zi ikki ishvakor o‘g‘lon,
Butun qilmishlari fitnakor o‘g‘lon.
Bergan va’dalarni uzum suvidek,
Qadahdan to‘kma sen, ayla or, o‘g‘lon.

Abdulla Oripov tarjimasi