OʼZ  ЎЗ  РУ  EN

Manolis Anagnostakis (1925-2005)

«P. S.» kitobidan mansura
 
Faqat uning barmoqlarini chizish uchun u musavvir bo‘lmoqchi edi.
Yakshanbada kun oqqan payt hamma futbol o‘yinidan keyin maydon yaqinidagi yemakxonaga yo‘l olganda, u uyga shoshardi – dars qilishi kerak edi.
Yaxudiylar mahallasida hech kim u bilan o‘ynamasdi, chunki u yaxudiy emasdi-da.
Eski do‘stlarga hayajon bilan qaraysan, eski jazmanlarga esa – jirkanish bilan.
Shu taxlit asta-sekin yon-atrofing bo‘shab qoladi.
Maktub ham kutmay qo‘yasan.
Unutish mumkinligiga ishonmasding, mana unutding ham.
Akkordeon ovozini eshitmaganingga ham ancha yil bo‘ldi…
Unga ablah ekanini qanday aytasan, – axir u yigirma yil qamoqda o‘tirdi …
 U o‘limdan qo‘rqmasdi – harqalay, birovning o‘limidan qo‘rqmasdi-da.
 Ko‘hna, serodam oilalar farang romanlarida bo‘ladi – aka-ukalar, tengdosh jiyanchalar, shahar tashqarisidagi keng hovlilar – va yana qaynoq yoz.
Oradan sakkiz yil o‘tgach, u ayolning telefoni o‘sha kech ishlamay qolganini bildi.
Bitta-yagona she’rda qanchalar mahmadanalik bor.
Bir xomtamalikning o‘tmishi.
Qovoqxona «Go‘zal Sevilya» deb atalardi.
 Kalvos va Solomos yigirma yil bir shaharda yashadilar va hech qachon bir-birlariga yuzma-yuz kelmadilar.
 Sen hech qachon dafn marosimlarida yig‘lagan emassan.
 Unda, eski jurnallarda, ularning bari endi o‘lib ketganlar.
U hatto o‘sha ayolning telefon raqamlarini ham sevardi.
Hamisha ikki toifa bor: arboblar va tomoshabinlar.
 Eslayapman, esimda bor – demak, o‘zim ham hali borman.
Stolining tortmasida u otasining yozishmalar daftarini topib oldi.
Intellektual jasorat mavjud emas.
Yashadik – ya’ni: vaqtichog‘lik qildik.
Esdaliklar ishlab chiqaruvchi korxonaman.
Yana yomg‘ir …
Sen mendan bor-yo‘g‘i yetti yosh kattasan – ammo Ispaniyada jang qilishga ulgurding.
Insonparvarlik maqsadida qilingan yovuzlik!
So‘zlarni axtarib-axtarib, mana – yolg‘on so‘zlashga ham tushdilar.
Haqiqat so‘zini muqarrar katta harf bilan yozishni istashi asabiga tegardi.
“Mundarija”dagi sarlavhalarning o‘zi, agar ularni birin-ketin o‘qisang, yangi she’rga aylanadi – eng yaxshi she’r: ortiqcha so‘zlarsiz, mahmadanaliksiz, yasamaliksiz, bezaksiz.
Sen ham qarib qolding.
U izlardi – so‘zlarning ortida hech narsa yo‘q edi.
Haqiqatga talabgorlik – qanaqa haqiqat?
Naqadar go‘zal kitoblarni yozamiz, naqadar nafis qo‘shiqlarni kuylaymiz, naqadar latofatli dafn marosimlarida yig‘lab o‘tiramiz.
Sukut.
Nihoyat, ular yana o‘sha so‘zlarga qaytdilar: do‘stlik, tushunish, ishonch.

Karim Bahriyev tarjimasi

Saytimiz rivojiga hissa

Uzcard: 8600 5504 8563 9786

© 2004-2020 - Ziyo istagan qalblar uchun! Saytda taqdim etilgan elektron manbalardan faqatgina shaxsiy mutolaa maqsadida foydalanish mumkin. Tijoriy maqsadlarda foydalanish (sotish, chop etish, ko‘paytirish, tarqatish) qonunan taqiqlanadi. Saytdan materiallar olib chop etilganda manzilimiz koʻrsatilishi shart.